Let op!

U gebruikt een verouderde browser. De website van Porsche Centrum Rotterdam is niet geoptimaliseerd om in deze browser te werken.

U kunt hierdoor problemen met de website ervaren. Wij raden u aan gebruik te maken van Google Chrome of Firefox om de website te bekijken.

Akkoord

Koning van de weg

11 december 2017

Benno Oertig houdt van afwisseling: van de altijd superieure prestaties van zijn 918 Spyder, maar ook van het opzoeken van zijn grenzen in de Porsche Sports Cup Suisse.

Het komt niet vaak voor dat je een zestiger zo jeugdig uit een Porsche Cayenne ziet springen. Zijn kleding – spijkerbroek, vestje, geruit shirt en zonnebril in de stijl van John Lennon – maakt dat hij er twintig jaar jonger uitziet en zegt bovendien iets over hoe hij in het leven staat. Benno Oertig leeft voor de twee dingen die belangrijk voor hem zijn: zijn dochter Marina en zijn twee sportwagens in legendarische Martini-uitdossing.

We ontmoeten elkaar in Freienbach, in het Zwitserse kanton Schwyz. Oertig opent de deur naar de hal en laat zijn ‘schuilplaats’ zien. De vloer is sprankelend grijs en op de sneeuwwitte muren hangen grote drieluiken van zijn racewagens. “Daar rechts aan de achterkant komt nog een werkplaats en wat loungemeubilair”, legt Oertig uit, wijzend naar een nog lege hoek. Voor hem is dit de perfecte omgeving om zich voor te bereiden op zijn volgende race of om nog eens na te denken over de laatste circuitronden in zijn 911 GT3 RS. En soms komt hij hier gewoon om te genieten van de vloeiende lijnen van zijn Porsche 918 Spyder. Oertig is al sinds zijn jonge jaren een enorme liefhebber van auto’s. Zozeer zelfs dat hij al op zijn 18de verjaardag een eerste racelicentie aanvroeg. “Ik in een Renault R8 Gordini tegen een aantal NSU TT’s”, weet hij nog. Op zijn 25ste hing hij de helm en handschoenen echter alweer aan de wilgen. Hij verkocht ze samen met zijn racewagen en investeerde de opbrengst in een eerste onderneming. “50.000 Frank, dat was veel geld toen.”

Oertigs racecarrière was voorbij en in de decennia daarna zouden financiën en familie zijn leven domineren. Op het hoogtepunt van zijn carrière was hij betrokken bij het management van 63 bedrijven in niet minder dan 24 Europese landen. Er was geen tijd meer voor snelle ronden, maar de liefde voor auto’s ging niet weg. “In 1986 kocht ik mijn eerste Porsche, een 3,2 liter 911 Carrera met 231 pk”, zegt Oertig. “Dat was toen de krachtigste Porsche onder de Turbo.” En de start van een levenslange passie.

Langdurige liefde voor het merk

Vanaf dat moment heeft Benno Oertig geen 911-generatie overgeslagen. In zijn garage stond altijd ten minste één Porsche, soms waren het er twee of zelfs drie. “De 964 was een openbaring”, vindt hij. “Eindelijk vierwielaandrijving!” Oertig ging ook terug naar de 911’s die hij vóór 1986 had gemist, zoals de Turbo en de Carrera Cabriolet uit de G-serie. Momenteel staan er diverse Porsches in zijn garage, waaronder een 911 Targa 4 uit 2015, een 911 GT3 uit 2014 en een witte 911 GT3 RS uit 2016 in Martini-kleuren. De absolute kroon op zijn collectie is de 918 Spyder: nummer 71 van in totaal 918 geproduceerde exemplaren. Hij weegt zo’n 41 kilogram minder dan normaal dankzij het optionele Weissach pakket, dat de 918 voorziet van lichtere remschijven, keramische wiellagers, titanium bouten en carrosserie- en interieurdelen van met koolstofvezel versterkte kunststof in plaats van aluminium.

“Dit is de toekomst, dit is een revolutie”, zegt Oertig over de aandrijflijn van de 918 Spyder, die een meer dan 600 pk sterke, hoogtoerige V8 combineert met een elektromotor op de vooras (129 pk) en achteras (156 pk). “Deze auto is zo gemakkelijk in de omgang, zo efficiënt”, vindt Oertig. Volgens hem maakt het vierwielaandrijvingsysteem – dat de aandrijfkrachten automatisch over de wielen verdeelt – de 918 ongelofelijk precies en veel vergevingsgezinder dan een moderne 911 GT3.

Hij omschrijft de 918 Spyder als het begin van een nieuw tijdperk. En hij is dolblij dat hij bij de start van dat nieuwe hoofdstuk aanwezig mocht zijn. Toen het gelimiteerde vlaggenschip van Porsche werd ontwikkeld, had Oertig een zakelijke relatie met Porsche. “Slechts een paar ronden op de passagiersstoel over het testcircuit in Weissach waren genoeg om te weten dat dit de auto voor mij was”, lacht hij.

Oertig wilde een exemplaar met een goed nummer, dus meldde hij zich al vroeg bij Porsche. Hij kreeg de 71ste 918 Spyder. De Martini-strepen – niet gespoten, maar er als stickers op geplakt om gewicht te besparen – moesten er per se op, als herinnering aan zijn raceverleden. Het enige dat ‘helaas’ mist, is het Martini-logo. Dat mag er niet op vanwege de beperkingen die gelden voor alcoholreclame.

De open sportwagen heeft zulke superieure rijeigenschappen dat Oertig hem het liefst alleen op het circuit gebruikt of tijdens de periodieke toerritten van de Porsche Spyder Club. “De keramische remmen bijten zo hard dat een automobilist achter mij echt moet opletten om niet in de problemen te komen”, zegt Oertig. Zelfs op het circuit wordt de situatie soms listig. Iedere keer als hij het rempedaal intrapt voor de Spitzkehre op Hockenheim hoopt hij maar dat zijn achterliggers ook klaar zijn om te remmen. “Je kunt nog zo voorzichtig zijn, maar de anderen moeten ook oppassen.”

Soms trekt de tweezitter meer aandacht dan Oertig wil, want hij blijft naar eigen zeggen het liefst op de achtergrond, ook in de zakenwereld. “Mijn ouders lieten hun auto’s altijd zegenen”, zegt hij, “en dat is ook belangrijk voor mij geworden.” Oertig parkeerde de 918 Spyder eens op het plein voor de Abdij van Einsiedeln en kwam slechts een paar minuten later terug met een geestelijke. “Er stonden minstens driehonderd mensen om de Porsche heen”, herinnert hij zich. “Het is nauwelijks te geloven, maar ik ben op de snelweg wel eens door een andere weggebruiker gedwongen om langzamer te rijden omdat iemand een foto van mijn auto wilde maken.”

Eindelijk tijd voor zijn passie

Nu Oertig minder is gaan werken, heeft hij meer tijd voor zijn auto’s. “Ik kan nu de beste jaren van mijn leven met ze doorbrengen”, zegt hij. “Dat is echt perfect!” Niet dat hij de spanning van het zakenleven vaarwel heeft gezegd overigens. Hij is nog steeds actief in de vastgoedwereld en als investeerder. “Voor mijzelf hoor, niet meer voor een bedrijf.” Daarbij besteedt Oertig ongeveer de helft van iedere maand aan racen. Zo rijdt hij onder meer in een Cayman GT4 in de Porsche Sports Cup Suisse. “Terug naar mijn roots”, roept hij enthousiast. “Alle collega’s tegen wie ik reed toen ik jong was zijn terug of zijn er nog steeds.” De Porsche Sports Cup Suisse staat in een mooi contrast met Oertigs 918 Spyder. De Cayman GT4 vraagt het uiterste van zijn rijkunsten, want een foutje kan niet simpelweg ongedaan worden gemaakt met een superieure aandrijflijn. “In de Cayman GT4 moet je altijd presteren en geconcentreerd blijven.”

Oertig brengt tijdens het raceseizoen ongeveer 15 dagen per maand door op het circuit. Hij reist naar onder meer Paul Ricard, Imola, Hockenheim en de Nürburgring en brengt tijdens trainingen veel tijd in zijn racewagen door. “De adrenaline houdt me in leven. Echt waar, op het asfalt besef je pas hoe erg je dat nodig hebt. In het zakenleven vergeet je dat te vaak.” Oertig kijkt al uit naar zijn nieuwe 911 GT3, die natuurlijk is uitgerust met Porsche Doppelkupplung (PDK). “Het duurde veel te lang voordat Porsche eindelijk een automatische transmissie in de 964 leverde”, vindt hij.

Waarom is hij al decennialang zo trouw aan Porsche? Wat trekt hem aan in het merk? “Om eerlijk te zijn, de betrouwbaarheid”, zegt Oertig. Hij heeft buitengewoon weinig problemen gehad met zijn Porsches. Iedere morgen startten ze zonder enige aarzeling. “Porsche is een Duits wonder, geen Italiaanse diva.”